|  |  | 
          
            
              |  |  
              | Magia
                imion |  
              |  |  
              |  |  
              |  |  
              | Imiona |  
              | 
                  
                    
                      | 
 
 
 | 
                        SABINA-
                        to
                        imię wywodzi się od słowa łacińskiego, okrelającego
                        nazwę grupy etnicznej Sabinów. Sabina polska urodzona
                        jest by na scenie teatralnej odnieć sukces. Jest piękna,
                        subtelna a postępowaniu, inteligentna i wykształcona.
                        Ma skłonnoć do społecznego, filantropijnego działania.
                        Jej wrażliwoć i ambicja wynoszą ją do poziomu
                        trybuna ludu, choć i na tym polu miewa sporo niepowodzeń,
                        trudnoci, zmartwień. Samo przewiadczenie, że może
                        drugim przychodzić z pomocą, podtrzymuje ją na duchu
                        i zachęca do pracy. Nie zawsze ma szczęliwą rodzinę,
                        potomstwo może być nieudane, a w miłoci
                        rozczarowania. Swój dom zaniedbuje. Bywa też, że lubi
                        zmieniać towarzystwo i przyjaciół. 
                        SYLWIA -
                        imię
                        o rodowodzie łacińskim. Osoba je nosząca, jest wybitną
                        indywidualnocią w dziedzinie sztuki, życia
                        towarzyskiego prowadzenia impresariatu nad artystami.
                        Kolekcjonuje obrazy dawnych mistrzów, przebywa w gronie
                        muzyków, popiera literatów. Sprawuje patronat nad młodym
                        twórcą do chwili, gdy ten nie okaże zainteresowania
                        inną kobietą. Sylwia jest konsekwentna w swych
                        postanowieniach, zdecydowanie realizuje swoje plany życiowe.
                        Jest dobrą panią domu, troskliwą matką, ale niezbyt
                        udaną żoną. Nie znosi autorytetów, sama bowiem chce
                        nim pozostawać. Jest trudna i kłopotliwa w
                        towarzystwie. Lubi przepych, wystawne uczty, kosztowne
                        ubiory. Nie ma inklinacji do rozrzutnego życia, jest
                        oszczędna, a nawet czasem skąpa. |  |  |  
              |  |  
              |  |  
              | Zobacz
                także |  
              | 
                  
                    
                      |  | 
  
    
      | Trzeba
        było żyć w dwudziestym wieku, by nam uświadomiono, że miłość, która
        przez wieki była natchnieniem artystów i poetów, przedmiotem
        westchnień i wspomnień, to tylko działanie odpowiednich hormonów.
        Naukowcy odkryli, że gdy człowiek jest zakochany, gdy czuje, że go
        porywa, że gotów jest wzbić się w górę, to dlatego, że go zalewa
        - niby powódź - substancja chemiczna, zwana fenyloetyloaminą. Dzieje
        się tak pod wpływem spojrzenia wybranki, gestu, a nawet wyobrażenia
        sobie, że oto stoi przed nami przedmiot westchnień. To ta substancja
        może wywołać przyspieszone bicie serca, brak tchu, ściskanie w dołku,
        czyli najzupełniej fizyczne objawy zakochania.
        
         więcejW sytuacji niedopasowania temperamentów
        jedna strona ma znaczenie częściej ochotę na seks. Bardzo często kończy
        się to naciskaniem, narzekaniem czy sugerowaniem nienormalności czy
        oziębłości. Oczywiście, jest to najgorszy sposób postępowania, który
        nie może przynieść rezultatów. Jak prawie każdy problem i ten można
        rozwiązać, wymagana jest jedna dobra wola obu stron i gotowość do
        ustępstw. Przede wszystkim nie wolno zmuszać partnera ani wytykać mu
        oziębłości  . Jeżeli między wami występuje znaczna różnica
        potrzeb seksualnych, to on na pewno już to zauważył i też chciałby
        rozwiązać ten problem. Przede wszystkim przyda się szczera rozmowa o
        potrzebach seksualnych i poznanie rzeczywistych rozbieżności
        temperamentów. 
        więcej Chociaż większość z nas nie lubi
        samotności, to jednak fakt spędzenia z kimś reszty życia: 
        każdej wolnej chwili, szukania kompromisów, wspólnego rozwiązywania
        problemów, zwierzania się z trosk i radości może wprowadzić nutę
        strachu. Przecież nie jest łatwym zadaniem nauczenie się zaufania,
        wierności, dzielenia się wszystkim co do tej porty należało tylko i
        wyłącznie do nas. Ale większość w końcu trafia strzała Amora.
        Zaczynamy kochać kogoś, kto staje się dla nas największym darem od
        losu. Czujemy się szczęśliwi, doceniani, otoczeni miłością.
        Dostrzegamy, że bycie z kimś może dać ogromną radość i satysfakcję.I kiedy dochodzi to tematu ślubu - mimo euforii- należy zastanowić
        się, czy ta osoba rzeczywiście jest nam przeznaczona. Czy to właśnie
        z nią/nim powinniśmy założyć rodzinę i przeżyć resztę swoich
        dni.
 więcej 
 |  |  |  |  
              |  |  |                   | 
          
            
              | 
  
  
    
      | Polecamy |  
      | 
 |  
      |  |  
      |  |  
      | Forum |  
      |  |  
      |  |  
      |  |  
      | Reklama |  
      | 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 |  
      |  |  
      |  |  
      | Zobacz |  
      | 
     |  
      |  |  
      |  |  
      | Zobacz |  
      |  
       |  
      |  |  
      | 
 
  
       |  |  |