"Wierzba "
Zachwyt i strach budzisz wierzbo
W tobie widzę blask
Tarczy księżyca, która przebija
Przez twe płaczące konary

One są jak opadnięte dłonie
Zmęczonego człowieka
Dzikoœć tarczy księżyca
Budzi grożę i strach

Lecz i zachwyt
My jesteœmy tacy jak ty
Dzicy w marzeniach
Pokonani w życiu jego blaskiem

"MYŚL"
Czekam i czekam, ale na co
Może na myœl która mnie oœwieci
Po co czekam mogę sam wziąć 
A dlaczego mam mieć myœl
Można bez myœli też żyć
Czym jest myœl-istnieniem
A może niczym –wspomnieniem
Wiec ja żyje bo myœlę i czuje
A czy mam myœl niewiem
Już wiem mam ,czy ty też
Jesteœ istnieniem samym w sobie

Wiersze nadesłane przez Stanisława Piwowarczyka.

Wyœlij swoją poezję