"SPOTKANIE"

Ona była jak lawina przez życie pędząca, 
jak lawa wulkaniczna - ciągle gorąca, 
jak grad padający z nieba ciemnego,
jak tęcza wychodząca z morza wielkiego.

A On: delikatny motyl zagubiony
wœród liœci ogromnej jabłoni korony, 
jak płomyk w kominku jasno żarzący
raz cichy i pokorny, a raz zdumiewający.

Lecz, gdy spotkały się te dwie przeciwnoœci
na szkolnym korytarzu, ku wielkiej radoœci
los słodki czar na obojga rzucił
i oba œwiaty ich œwiaty całkiem wywrócił.

Jego oczy utonęły w jej oczach błękicie,
usta chciały krzyczeć, jednak milkły skrycie. 
Uszy w melodię jej oddechu się wsłuchały,
a w sercu już anioły radosne latały.

A Ona choć zawsze nieokiełznana
przez miłoœć została dziœ pokonana.
Jej serce pełne gniewu i bardzo szalone
stało się ciche i cudownie uspokojone.

Wielki œwiat wokół nich cisza przepełniła,
cisza, która dla obojga nad życie była miła.
Oczy z wielkiej radoœci poczęły szlochać,
a z ust popłynęło: Kocham Cię i zawsze będę kochać.

Wiersze nadesłane przez Kasię.

Wyœlij swoją poezję