Kontakt fizyczny z innym człowiekiem w każdym z nas budzi wiele emocji. Nie jest przecież obojętne, kogo, kiedy i w jaki sposób dotykamy, ani też kto, kiedy i jak dotyka nas. Bardzo często dotyk jest źródłem przyjemnoœci... Lubimy przecież przytulać się do bliskich nam osób. Lubimy również, kiedy one nas przytulają.

Warto wiedzieć, że dotyk jest nie tylko przyjemnoœcią samą w sobie. Jest on nam po prostu niezbędny do dobrego samopoczucia fizycznego i psychicznego. Potwierdzają to bardzo poważne badania naukowe. Dotyk spełnia nieocenioną rolę w medycynie. Działa bardzo pozytywnie w sytuacji, gdy należy uœmierzyć ból, łagodzi depresje i lęki, wzmaga wolę życia. Dotyk jest niezbędny do prawidłowego rozwoju i wzrostu niemowląt. U dzieci dostatecznie dopieszczonych (dotykanych) lepiej rozwija się mowa. Mają one zwykle również wyższy iloraz inteligencji niż dzieci, którym rodzice bądź opiekunowie nie są w stanie poœwięcić dostatecznie dużo uwagi.

Trzeba pamiętać, że dotyk może poprawić nasze odczucia o nas samych i naszym otoczeniu. Istnieją jednak sytuacje, kiedy czujemy się zmieszani, wykorzystujący, wykorzystywani itp., kiedy kogoœ dotykamy lub kiedy ktoœ nas dotyka. Niektórzy z nas mają tak niedobre doœwiadczenia związane z dotykiem, że na wszelki wypadek rezygnując z każdej jego formy, bojąc się ponownego zranienia, czy odrzucenia. Są też tacy, którzy za jedyną formę dotyku uważają seks. A przecież istnieje wiele rodzajów dotykania, począwszy od tych najbardziej oficjalnych, jak przysłowiowy uœcisk dłoni, poprzez czesanie włosów przez naszego fryzjera, po najbardziej intymne zarezerwowane rzeczywiœcie dla kochanków. Jak więc  korzystać z dobrodziejstw dotyku, żeby nasze potrzeby były zaspokojone i by było to dla nas dobre oraz bezpieczne?

Spoœród ogromnej iloœci rodzajów dotyku formą, która może w tym względzie oddać nam cenną przysługę, jest uœcisk. Ściskając się czujemy się mniej samotni. Mamy większe poczucie własnej wartoœci, mniej się boimy. Jesteœmy bardziej sprawni fizycznie. Jednak każda, nawet najgenialniejsza rzecz, wymaga od użytkownika znajomoœci instrukcji obsługi. Trzeba przecież wiedzieć jak z niej korzystać, aby móc czerpać z niej maksimum korzyœci i aby jej nie uszkodzić. Po pierwsze uœciski, o których mówimy, powinny być aseksualne, pełne szacunku, delikatne i opiekuńcze. Dotyk o charakterze seksualnym jest bowiem zarezerwowany dla wyjątkowych dla nas osób w wyjątkowych sytuacjach. Nawet osoby pozostające ze sobą w takich bardzo intymnych stosunkach potrzebują od siebie wielu zwykłych uœcisków. Zazwyczaj nie mamy problemu z rozróżnieniem przyjacielskiego, troskliwego czy żartobliwego uœcisku od objęcia zakochanych. Zazwyczaj także, jeœli dla nas jest jasne, że nasz uœcisk jest wspierający, to uœciskana przez nas osoba odpowie nam uœciskiem tego samego rodzaju. Jeœli tak nie będzie, warto z nią pogadać o znaczeniu czysto przyjacielskich uœcisków dla wspólnych kontaktów. Druga zasada mówi o tym, że należy najpierw sprawdzić czy osoba, która zamierzamy uœcisnąć, zgadza się na to. Trzeba być bardzo uważnym na sygnały płynące od drugiej osoby, na to co ona mówi, ale również na to jak się zachowuje. Zwykle bliskie osoby przyjmą nasz uœcisk z przyjemnoœcią, ale czasem i one mogą nie mieć chwilowo na to ochoty. Jeœli jednak nie jesteœ pewien, czy ktoœ chce uœcisku, najlepiej po prostu zapytaj: "Chciałbym cię uœcisnąć, czy mogę?". Jeœli zdarzy ci się błędnie odczytać sygnały innej osoby, to warto ją za to przeprosić, ale nie należ przejmować się tym nadmiernie. Kolejna zasada dotyczy sytuacji, kiedy my sami potrzebujemy uœcisku. Kiedy tak jest, po prostu powiedz o tym. Pamiętaj jednak, aby zostawić drugiej stronie możliwoœć odmowy. Można powiedzieć np.: "Chciałbym, żebyœ mnie teraz uœcisnął, jeœli masz ochotę". Po otrzymanym uœcisku, warto powiedzieć "dziękuję", albo dać w inny sposób do zrozumienia, że otrzymało się wsparcie, którego się potrzebowało. Ostatnia zasada mówi o tym, aby brać pełną odpowiedzialnoœć za to co mówimy i co robimy, za wyrażanie swoich potrzeb i sposób ich zaspokajania. Bardzo często błędnie obwiniamy innych za to, że nie dostajemy tego, czego od nich oczekujemy. Tymczasem większoœć z nas, zwłaszcza zajętych własnymi problemami, potrzebuje żeby im jasno powiedzieć, czego od nich oczekujemy. Więc jeœli chcemy dostać inne uœciski niż te, które dostajemy, to powinniœmy o tym powiedzieć, ale jednoczeœnie być skłonni do pójœcia na kompromis. Trzeba zrozumieć, że nie zawsze będziemy otrzymywać dokładnie to, czego chcemy i dokładnie wtedy, kiedy chcemy. Ale szanse, że dostaniemy to o co nam chodzi bardzo wzrastają, gdy o tym powiemy.